Kafam çok karışık. Düşüncelerim Karl Popper'ın Bilimsel Araştırmanın Mantığı ile olası evliliğim arasında geziniyor. Büyük bir hata mı yapıyorum? Hakikaten geri kalan hayatımı Bilim ile birlikte geçirebilir miyim? Kesinlikle ona aşığım. Hep aşıktım. Ama bazen kendimi hüzünlü bir şekilde diğer kızları seyrederken buluyorum. Romanlar okuyan kızlar, gitar çalanlar ve güneş batımlarına sırf diğer gün batımları ile karşılaştırmada temel oluştursun diye ölçüp biçip bir skalaya göre not vermeyenler. Tabi bu kızlar ontoloji konusuna da önem veriyor gibi gözükmüyorlar.Patrick Francis'in A BRIEF HISTORY OF MY ON-GOING LOVE AFFAIR WITH SCIENCE yazısının çevirisidir. Çevirirken affınıza sığınarak üç beş kelime de ben kattım.
4 yorum:
bi kızın ellrını tuttuğundaki sıcaklığı hissettiremıor o kalınca kitaplar..
yaaa:))
Bence zaten mesele tam burada yatıyor: Her canın istediğinde başka bir kitabı mınıcklama şansın varken, bunu başın bir bağlandıktan istediğin kadın için yapamaz oluyorsun. Ha diyenler olabilir monogamiye inanıyorum diye, ancak monogamiye inanıyor olmak kitap seçimine gelince gerçekliğini kaybediyor. Zira kitapların monogami derdi yok; al birini mıncıkla beğenmedin mi geç diğerine ;)
dayi, kipatin yeri ayri, kadinin yeri ayri. ikisi ayri gusel. ama bilim dersen hic isim olmaz derim. sen onu bunu gecte suraya bi bak:
http://www.videolublog.com/
o ince cizgiyi yakaladigin zaman hayatin tadi degisir. ne istedigini biliyorsan eger esinde olur biliminde, unutulmamasi gereken tek sey erkegi erkek yapan mutlaka bir kadin vardir (iyi kadin kotu kadin yoktur). sen is hayatinda isine saygi duyuyorsan ozel hayatindada karsindakine saygi duyuyorsan o zaman heristedigi yapabilirsin, kitabinada zaman ayirirsin evine is de getirebilirsin. denemeden de hicbirsey soyleyemezsin. ben ikinci kez deniyorum unutma sende dene. hayat herseyi ile cok guzel... karamsarligin yeri yok.
Yorum Gönder