Pazar, Şubat 21, 2010

Zeytine gel abim...


Bir buçuk aylık bekleme bitti. Ocak ayının başıydı. Kipa'da dalından yeni kopmuş zeytinleri görünce dayanamayıp atmıştım sepete. Laf başı geldi mi, Egeliyim ben, deyip mangalda kül bırakmıyordum ya, buyur işte taze zeytin, hadi Umut göster kendini. E tabi önce internette dolandım bol bol. Türkçe kaynak bulmak ne mümkün derken, vurdum kendimi İngilizce sitelere. Zaman almadı, buldum, okudum İtalyan bu işi nasıl yapıyor, Lübnan'lı nasıl. Sonra telefona sarıldım, annemin tarifini aldım. Hikayenin özü çok basitti. İster sadece tuzla, olmadı tuzlu su ile, istersen çizerek, istersen kırarak, olmadı hiç müdahale etmeden, zeytinin acısını tuza bırakması sağlanıyordu. Tariften tarife, bu iş bir ila bir kaç ay alıyordu. Benim gibi bir acemi için en uygununun About.com'dan Salt Cured Ripe Olive Recipie (Olgun zeytin için tuz kürü tarifi) olduğuna karar verdim. Bir plastik kabın tabanına temiz bir el bezi yerleştirip, üstüne aynı miktardaki tuz ve zeytini karıştırarak doldurdum. Haftada bir defa karıştırmak dışında pek birşey yapmadan 6 hafta bekledikten sonra bu hafta tuzlarını temizleyip güzelce yıkadım. Tarifi ve annemin lafını dinlemeyip, kurumalarını beklemeden, yağ ve sirke ile kavanozlara bastım. Evet üzerlerindeki sular yağın içinde kaldı ama, napalım, ilk elin günahı olmaz. Lezzeti mi? İki gündür yiyoruz, biz çok beğendik. Sırada peynir işi var.

3 yorum:

Serendipity dedi ki...

Bize de ayırın.

anl dedi ki...

ben de dib sahneye gidelim içelim eğlenelim dans edelim diye bas bas baarınıyorum bunlar evde zeytin yapıyo.50 yaşında mısınız???

ouz dedi ki...

azcık ben de egeli sayılırım bir tarite ben yazayım sana..
1- 2,5lt pet şişe bulunur.
2- yıkanmamış (yok abicim yıkamadan yemem diyorsan yıka ama iyice kurutmadan şişeleme), dalından yeni koparılmış zeytinle doldurulur.
3- eğer tuzlu seviliyorsa 2, az tulu seviliyorsa 1 çorba kaşığı çekilmiş kaya tuzu şişeye eklenir.
4- yarım çay bardağı çiçek yağı eklenir.
5- haftada iki kez şişe yuvarlanmak suretiyle zeytincikler 1-1,5 ayın sonunda afiyetle yemek için hazır olur.