Pazartesi, Aralık 01, 2008

Bir adım, bir adım daha...

Bir adım, bir adım daha, sonra bir adım daha yaşıyoruz hayatı. Memlekette erkeğin hayatında hep konuşulup durulan, en çok bahsi geçen, her şeye engel denen, gidip gelsem de diye başlayan cümlelere konu olan askerliğim bitti. Çok şanslıydım. Çok güzel bir askerlik yaptım. En çok istediğim yerde, çok sağlam bir ekiple, sevdiğim işi yaparak bu süreci tamamladım. Evet rahatlamadım desem yalan olur. Hayatımdaki en büyük belirsizlik artık yok. Ama hüzün de var yanı başında. Çok sevmiştim Eskişehir'i. Eskişehir'de yaşamayı. Askerde olmanın verdiği o iş yeri sorumlulukları ve sıkıntılarından uzak, ekonomik olarak her şeyin mübah olduğu güzel zamanları özleyeceğim. Öyle, yukarıdaki Nuri Bilge fotoğrafındaki gibi bakıyorum camdan dışarıya. Bir adım, bir adım daha, hayat devam edecek. Eski projeler, yeni projeler, koşturmalar, yetişmeler, kaçırmalar, bağırış çığırış bir hayat. Yeniden merhaba. Dursak iyi aslında ama, durulmuyor...

4 yorum:

Rahmi Lale dedi ki...

Sivil hayata hoş gelmişsin...

Serendipity dedi ki...

Askerlik blogunu böyle romantik ve hüzün dolu beklemiyordum. Şaşırdım. Teskerenin darısı sevdiğimin başına. El ver sen ona. Durmak mı? Durunca arkadan çarpıyorlar Umutcum.

anl dedi ki...

ne durması beaaa, daha evleneceniz,biz de oynicaz, çoluk çocuk yapacanız, ne durması.hehehe.

Umit dedi ki...

Hoşgeldin hocam.. Ve geçmiş olsun!

Bu arada resim de şaaneymiş, o sobanın çok benzerinden bizim evde de vardı eskiden.. Üstüne tükürmesi bi keyiflidir ki çocuk halinle:))