Pazartesi, Mart 08, 2010

Yorumsuz




13 yaşındaki Lia Mills'in ötanazi konusundaki görüşleri...

2 yorum:

KuzeyGüney dedi ki...

Rahmetli danismanim otenazi istediginde (ki kanseri son asamadaydi), kararini tekrar gozden gecirmesi icin birkac gun beklediler. Oyle onlerine geline otenazi falan yapmiyorlar, yok oyle birsey. Kizcagizimiz biraz abartmis. Karar verildikten sonra istedigin kadar sure taniyorlar. Benim danismanim bir hafta-on gun kadar beklemis, o arda hayatla ve insanlarla vedalasmisti.
Bir de gozumle gordum mevzuyu, yapilacak birsey kalmadiysa, otenazi huzurlu ve guzel bir olum sagliyor en azindan.

Karsi degilim kesinlikle...
(Yanniz bu yavru ceylandaki hitabet yetenegine bakarak soyleyebilirim ki buyuyunce Barak'in yerine gecer).

blue dedi ki...

Başvurduğu örnekler yanlış ve rahatsız edici. Ötenazi ile nazileri ya da cinayeti bir araya getirmek benim için fazlasıyla demagoji. Al Pacino'nun Jack Kevorkian'ı oynadığı You Don't Know Jack ABD'deki karşıtlığın altında yatan köktendinciliği anlamak için iyi olabilir.
Eniştem kemoterapiye zorlandığında "siz buna yaşamak mı diyorsunuz" diye çıkışmıştı kuzenlerime. Buna bir de "sürdürülebilir" hastalıkların ekonomisi yönüyle bakmak gerekiyor.
Bi de daha bahar mevsimindeki bir "yavru ceylanı" bu tür bi kampanyada kullanmak düpedüz çocuk istismarı bence.
Naçizane, ötenazi seçeneklerimden biri olabilsin isterim.