Tahta zeminine zift dökülen, duvarlarında mevsim şeridi olan, yeşil tahtasına tebeşirle yazılan, siyah önlüklü ilkokul günlerinizi anımsayın. O sıralar siz de en az bir defa okumuşsunuzdur şairin şu şiirini; Mustafa Kemal' i gördüm düşümde/Daha, diyordu./Uğruna şehit olasım geldi hemen,/Sabaha, diyordu.Çocukluğumuzun anılarından günümüze uzanan yaşayan tarih, koça çınar devrildi. Hem de gene şiirle; Beyaz kefenler giydirmesinler,/Sızlamasın karanlığım havada./Omuzlardan omuzlara geçerken sallanmayayım,/Ki bütün azalarım hülyada.
1 yorum:
"insan nasil olebilir
yasamak bu kadar guzelken?"
Yorum Gönder