İnsan neyle yaşar?

Bu seneki İstanbul Bienali'nin kavramı Brecht'in ünlü sorusu "İnsan neyle yaşar?" imiş. Sabah gazetelerde gördüğüm Bienal'in konstrüktivist tarzda tasarlanmış görsellerine hayran oldum. Pazar keyfi yaparken geçen haftayı düşündüm. İnsan neyle yaşar? Salı anneler geldi, Çarşamba Rabişim ameliyat oldu. Hacettepe Hastanesi'nde geçen iki gün sonrasında hastanelerin ne karmaşık, ne büyük, Hacettepe'nin ne kadar düzgün bir hastane olduğu duyguları ile eve döndük. Doktorlara olan saygım bir kat daha arttı. Biz mühendislerin, mühendisliği seçmeyip doktor olan arkadaşlarını, "parlak insanlar" listesine almayı unuttuklarını farkettim. Yaşıtım, işlerinde çok güven veren, parlak bir sürü doktor gördüm. İnsan neyle yaşar? Cuma günü normal hayata döndük. Evdeki annelerin sunduğu konfor ile ne zamandır aklımda olan akademik problemlere gömüldüm. Dün gece yarısı başardım. Ontoloji olarak resmileştirdiğim alan bilgisi üstüne yazdığım kurallar ile bilgisayara çıkarım yaptırttım. Ne mi olacak şimdi? Daha akıllı insansız hava aracı rotalayabileceğiz. Algoritmamız "insan gibi" durumu irdeleyip çıkarımlar yaparak, daha uygun arama yöntemleri kullanarak en uygun rotayı hesaplayabilecek. İnsan neyle yaşar? Bu sırada ara ara XBox'ımı açıp taze indirdiğim EA tarafından geliştirilen Mirror's Edge oyununun demosunu oynadım. Fizik motorlarının geldiği son nokta olan PhysX kullanan aksiyon, macera tipi oyun hakikaten çok güzel olmuş. Tez zamanda oyunu satın almaya karar verdim. İnsan neyle yaşar? Bu sabah ise 30 Ağustos havası ile uyandım. "Kocatepe yanık ve ihtiyar bir bayırdır, ne ağaç, ne kuş sesi, ne toprak kokusu vardır." dizesi geldi aklıma. Destanı bir daha okumalı dedim. İnsan neyle yaşar?