Bugün
Mimarlar Odası Ankara Şubesi'nin
Görülmüştür etkinliğinin son günü idi. Ulucanlar Cezaevi halka açılmış, cezaevi içinde bir sürü insan, filmler gösteriliyor, tiyatrolar sergileniyor, çalıştaylar yapılıyor. Program dolu dolu ama en ilgi çeken gene de Ulucanlar'ın kendisi gibiydi. 35 dönümlük bir arazi üzerine oturan bu cezaevini gezerken önce ilginç gelen herşey zamanla omuzlarınızda taşınması çık güç bir yük bırakıyor. Her tür insan vardı içeride. Kimisi ağlıyor, kimisi ağlamaklı, kimisi, bencileyin, elde fotograf makinası, objektifini nereye doğrultsa bilemiyor, kimisi ardı sıra küfrediyor, kimisi eski günlerini anlatıyor etrafındakilere. Keşke daha önce gitseydim. Keşke bir daha gezebilsem. Umut ediyorum Ulucanlar yepyeni bir işlev ile kullanıma açılır.
Bugün Mimarlar Odası Ankara Şubesi'nin Görülmüştür etkinliğinin son günü idi. Ulucanlar Cezaevi halka açılmış, cezaevi içinde bir sürü insan, filmler gösteriliyor, tiyatrolar sergileniyor, çalıştaylar yapılıyor. Program dolu dolu ama en ilgi çeken gene de Ulucanlar'ın kendisi gibiydi. 35 dönümlük bir arazi üzerine oturan bu cezaevini gezerken önce ilginç gelen herşey zamanla omuzlarınızda taşınması çık güç bir yük bırakıyor. Her tür insan vardı içeride. Kimisi ağlıyor, kimisi ağlamaklı, kimisi, bencileyin, elde fotograf makinası, objektifini nereye doğrultsa bilemiyor, kimisi ardı sıra küfrediyor, kimisi eski günlerini anlatıyor etrafındakilere. Keşke daha önce gitseydim. Keşke bir daha gezebilsem. Umut ediyorum Ulucanlar yepyeni bir işlev ile kullanıma açılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder